تمرینات استقامتی طولانی مدت فعالیت ژن های درگیر در سلامت متابولیسمی را تغییر می دهد

23 ژوئن 2020- بر اساس مطالعه جدیدی که در ژورنال Cell Reports ، توسط محققان مؤسسه کارولینسکا سوئد و دانشگاه سن دیگو در ایالات متحده منتشر شده است، دهه ها تمرینات استقامتی، موجب تغییر در فعالیت ژن هایی در عضله اسکلتی انسان می شود که برای سلامتی متابولیک مهم هستند. همچنین اختلافات جنسی در بیان ژن ها که در افراد تمرین نکرده، مشاهده شده است با آموزش طولانی مدت به طرز چشمگیری کاهش می یابد. این نتایج ممکن است پیامد هایی برای پیشگیری از بیماری متابولیک داشته باشد.

مشخص شده است كه تمرینات ورزشی در تمام مدت زندگی، مزایای زیادی برای سلامت افراد دارد و می تواند از بیماری هایی از قبیل دیابت نوع 2، بیماری های قلبی و سرطان جلوگیری كند، اما مكانیسم این اثرات كاملاً شناخته نشده است.

دکتر مارک چاپمن، نویسنده ارشد این مقاله و استادیار گروه مهندسی یکپارچه، در دانشگاه سن دیگو و محقق گروه فیزیولوژی و فارماکولوژی در مؤسسه کارولینسکا، گفت: اگرچه مطالعات پیشین نشان داده اند که دوره های کوتاه ورزش بر فعالیت ژنها در عضلات ما تأثیر می گذارند، اما فواید سلامتی طولانی مدت به ورزشی که بطور عادت در طول زندگی انجام می شود، مربوط است. بنابراین، درک نحوه تغییر ماهیچه های ما در طی سالها تمرین، برای تعیین ارتباط بین ورزش و سلامتی بسیار مهم است.

در مطالعه ی حاضر افرادی که حداقل در 15 سال گذشته تمرینات ورزشی گسترده ای را یا بصورت تمرینات استقامتی طولانی مدت (9 مرد و 9 زن) یا تمرینات قدرتی (7 مرد) انجام داده بودند و همچنین افراد سالم همسن آنها که ورزش نمی کردند(گروه کنترل شامل 7 مرد و 8 زن) شرکت داشتند. بیوپسی عضلات اسکلتی از هر 40 داوطلب جمع آوری شد، و تعیین توالی RNA برای اندازه گیری فعالیت بیش از 20،000 ژن انجام گردید.

تمرینات استقامتی طولانی مدت (دویدن یا دوچرخه سواری) به طور قابل توجهی فعالیت بیش از 1000 ژن را در زنان و مردان در مقایسه با گروه کنترل تغییر داده بود. بسیاری از ژنهای تغییر یافته با افزایش فعالیت تعداد زیادی از مسیرهای متابولیکی مرتبط بودند که در پیشگیری از بیماری های متابولیکی، مانند دیابت نوع 2 نقش دارند. با کمال تعجب، تنها 26 ژن با وزنه برداری طولانی مدت تغییر کرده بود که نشان می دهد تمرینات قدرتی منجر به تغییرات انباشته شده در فعالیت ژن ها نمی شود. با این حال، نویسندگان خاطرنشان کردند که این بدان معنا نیست که فعالیت ژن ها تحت تأثیر وزنه برداری قرار نمی گیرد، ممکن است تغییر در فعالیت ژن ها در عضلات با وزنه برداری به جای RNA به پروتئین ها مربوط باشد.

بیان بیش از 450 ژن در عضلات مردان داوطلبی که ورزش نمی کردند، نسبت به همتایان زنشان، متفاوت بود. وجود چنین تفاوت های جنسی از قبل مشخص شده بود، اما مطالعه ی جدید نشان می دهد که تفاوت های جنسی با تمرینات استقامتی طولانی مدت حدود 70 درصد کاهش یافته است.

محققان همچنین نتایج مطالعاتی که بر روی بیان ژنهای ماهیچه ها قبل و بعد از یک دوره تمرینی چند ماهه در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شده بود، را مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان می دهد که پس از برنامه های تمرینی کوتاه مدت، فعالیت ژنهای افراد دارای اختلال متابولیسی تغییر کرده و به گروههای تحت آموزش طولانی مدت استقامتی، شباهت بیشتری نسبت به قبل از شروع تمرین، نشان می دهند.

کارل یوهان سانبرگ، استاد گروه فیزیولوژی و فارماکولوژی در مؤسسه کارولینسکا، می گوید: این نشان می دهد که حتی برنامه های تمرینی کوتاه مدت 6 تا 12 ماهه نیز برای تأثیر مثبت بر سلامت مبتلایان به اختلالات متابولیکی کافی است. این مطالعه ژنهای مهم" پاسخگو به ورزش " را كه ممكن است در بیماریهای متابولیك نقش داشته باشند، شناسایی کرد.

منبع:

Cell Reports. doi.org/10.1016/j.celrep.2020.10780.

https://www.news-medical.net/news/20200623/Long-term-endurance-training-alters-the-activity-of-genes-involved-in-metabolic-health.aspx